Vooroordelen

Een vooroordeel is een oordeel over iemand of een groep mensen, voordat je hen hebt ontmoet of kent. Over gehandicapten, Roma, Nederlandse jongeren van Marokkaanse afkomst, homo’s en vrouwen met blond haar. Vooroordelen zijn menselijk. We zijn er niet mee geboren, we hebben ze geleerd. Van onze ouders, op school, via sociale media, van onze ervaringen. Het fijne daarvan is dat we ze ook weer kunnen afleren. Dat kost wel wat moeite, omdat we ons vaak niet eens bewust zijn van onze vooroordelen.

Getraumatiseerde mensen kunnen vooroordelen hebben over Duitsers, Japanners, soldaten, moslims, (kinderen van) NSB’ers, politieagenten, autoritaire mensen enzovoort. Vaak zijn die vooroordelen heel goed verklaarbaar (“Een NSB’er heeft mijn ouders verraden”) en daarmee begrijpelijk. Toch kunnen ze de mensen zelf ook in de weg zitten. Ook hulpverleners kunnen vooroordelen hebben over bijvoorbeeld Joden, gereformeerden, moslims, vluchtelingen of kinderen van NSB’ers.

Tools & Tips

• Actieve vooroordelen belemmeren goede zorg of verpleging van mensen. Wees alert op vooroordelen, allereerst bij jezelf. Hoe kun je daar achter komen? Let kritisch op uitspraken van jezelf over mensen die beginnen met: ‘Alle….’ Of: ‘Het zijn ook altijd die….’

• Wees alert op vooroordelen van anderen, maar reageer niet moralistisch. Stel een vraag: ‘Geldt dat voor alle ….?’ Soms kan een grapje ontspannend werken op de stemming, waarna er meer ruimte is voor openheid.