Overbezorgd

Wanneer getraumatiseerde mensen in een instelling worden opgenomen, proberen (klein)kinderen hen vaak op alle mogelijke manieren te beschermen. Aan deze betrokkenheid kunnen we zien dat mensen veel voor elkaar betekenen. Maar soms heeft het wantrouwen van ouders in de medemens zich voortgezet in de kinderen. Dan willen zij de dokter dagelijks zelf spreken en zijn ze erg kritisch tegenover de zorgverleners. Alle medicatie en therapie wordt dubbel gecontroleerd en kleine probleempjes kunnen plotseling groot worden. Dit leidt vaak tot een moeizame relatie met arts en verpleging.

Tools & Tips

• Oefen als basishouding begrip voor de bezorgdheid die kinderen hebben. Zij moeten de verzorging van hun geliefden aan andere mensen toevertrouwen. Laat het ook merken: “Ik zie dat u bezorgd bent om uw vader”. Neem suggesties serieus en voer ze indien mogelijk uit. Neem zorgen weg door de keuzes voor behandeling toe te lichten. Laat zien hoe u voor vader of moeder zult zorgen. Werk zorgvuldig en spreek af over welke zaken overleg nodig is.

• Dat je gevoelens van irritatie krijgt, is begrijpelijk. Ga er professioneel mee om door het te benoemen en altijd weer terug te brengen naar de zorg die je wilt verlenen. Soms is er ruimte of vertrouwen om jouw ergernis uit te spreken. Dat is belangrijk omdat wederzijds wantrouwen goede zorg belemmert.