Rouwen

Rouwen is het werkwoord van verlies. Verlies van leven, van geliefden, van vitaliteit, van levenszin. Tegen mensen die rouwen wordt vaak gezegd dat ze het verlies een plek moeten geven in hun leven. Dat ze het moeten verwerken, de draad weer oppakken.
Maar er zijn geen regels voor rouwen. Niet iedereen kan een trauma verwerken. “Deze ervaring is te groot voor mij, die kan ik geen plek geven”, horen we dan. Of: “Dit verlies verwerken? Onmogelijk”. Veel mensen met een oorlogstrauma moeten elke dag weer proberen te leven met hun herinneringen. Dat is soms het hoogst haalbare.

• Wees terughoudend met termen als ‘een plek geven’, ‘ermee leren leven’ of ‘verwerken’ als mensen rouwen. Laat de mensen zelf de begrippen kiezen die hun verlies het beste verwoorden. Leg geen ‘rouwagenda’ op, maar volg hoe ze het verlies in hun levensverhaal integreren. Push niet, laat de rouwende door je reacties merken dat je naast hem of haar staat, meer niet. Er bestaat geen vastgelegd eindpunt. De enige die iets over het rouwen mag en kan zeggen, is de rouwende zelf.

Meer weten over rouwen bij verlies?
www.steunbijverlies.nl